Fotograaf Pepijn van den Broeke beantwoordt 7 vragen

Beeldbalie geeft regelmatig het woord aan iemand die net zo enthousiast is over beeld als wij. Dit keer beantwoordt Pepijn van den Broeke onze beeldvragen.

1) Wil je jouw stijl eens omschrijven?

Ik ben een fotograaf die weinig ingrijpt. Juist door mijn onderwerp de ruimte te geven, kan er een beeld of moment ontstaan dat het verhaal beter vertelt dan door alles vooraf te bedenken en ter plekke te regisseren.  Vinden wat je niet zoekt, zeg maar. Mijn werk heeft daardoor vaak een onverwacht randje.

2) Wat maakt jouw vak zo mooi?

Fotograferen is voor mij een natuurlijke manier om ergens langer naar te kijken. Me echt te verdiepen in de omgeving of het onderwerp. De ontmoetingen, de plekken waar ik kom, de ervaringen die ik opdoe en vervolgens verwerk en deel middels mijn foto’s. Ik vind mijn vak een mooi en effectief communicatiemiddel.  Ik kan zowel informatie als gevoel overdragen, zonder dat het met elkaar hoeft te botsen. Voor mij liggen ratio en gevoel dichter bij elkaar in beeld dan in woord. Vooral goed gebruikt beeld is belangrijk. Dat een foto bij het juiste zoekwoord opduikt, wil niet zeggen dat het ook de juiste foto is. Er is een overvloed aan beeld, maar een tekort aan fotoredactie.

3) Welke opdracht maakt je trots?

Ruim tien jaar geleden kreeg ik de mogelijkheid als fotograaf met een groep studenten International Communication mee te gaan naar China. Ze werkten daar samen met Chinese studenten en bedrijven. Wat een ervaring was het om een groep jonge mensen met totaal verschillende achtergronden en overtuigingen te volgen. Daardoor ben ik anders gaan kijken naar (beeld)taal, communicatie en onderlinge verschillen. Minder oordelend, hoop ik.

4) Waar zou je je in willen ontwikkelen?

Nog dichter bij mijn onderwerp komen. Ik wil niet stiekem zijn, maar ook geen olifant.

Ik wil open overkomen. Een apparaat voor je gezicht helpt daar niet altijd bij, maar heimelijk fotograferen al helemaal niet. Die juiste balans wil ik telkens vinden.

5) Wat heb je zelf aan de muur hangen?

Ik ben net verhuisd en er hangt helaas nog niet zoveel aan de muur. Ik zou meer werk van collega’s willen kopen. Op het moment hangt er in het hele huis maar één foto van eigen hand: een foto van een vrouw met hoed in Milaan. Ik had daar een print van verkocht maar kreeg twee exemplaren van het lab omdat er iets was misgegaan. Een misprint dus – geen keuze – al vind ik het wel leuk als dingen op die manier ontstaan.

6) Hoe ziet een ‘gemiddelde werkweek’ er bij jou uit?

Ik merk dat mensen vaak het idee hebben dat fotografen altijd haast hebben en alles snel moet. Ik probeer juist tijd te creëren en te voorkomen weg te moeten bij een interessant onderwerp omdat de volgende opdracht wacht. In het verleden liet ik mij meer leven door wat er werd aangeboden en zei ik bijna geen nee tegen een opdracht. Nu is het evenwichtiger verdeeld.

7) Loop je op vakantie altijd met je camera om je nek, of juist niet?

Ik fotografeer wel of niet, het is alles of niets. Wanneer ik fotografeer, ben ik geen leuk reisgezelschap. Af een toe een foto werkt niet, dan heb ik voortdurend het idee dat ik een foto mis als ik sociaal bezig ben. In de praktijk fotografeer ik daardoor bijna niet op vakantie. Wanneer ik voor een klus langere tijd alleen in een andere stad of land ben, maak ik als het even kan wel een dag vrij om voor mezelf de straat op te gaan met mijn camera, geheel los van de opdracht. Heerlijk vind ik dat!