Loving Vincent
Film over Vincent van Gogh
Foto's uit de film, tekst: Daniëlle Moelker
In de vrije dagen tussen kerst en Oud&Nieuw had ik eindelijk de tijd om naar de film Loving Vincent te gaan. Ik had veel verwacht van de handgeschilderde film over Vincent van Gogh. Helaas viel de verhaallijn wat tegen, maar de manier waarop de film tot stand gekomen is, is wel heel bijzonder!
Loving Vincent is de eerste compleet geschilderde speelfilm ter wereld. De film bestaat uit dik 65.000 olieverfschilderijen die met de hand geschilderd zijn door professionals. Vanuit de hele wereld reisden schilders naar Polen en Griekenland om deel uit te maken van de productie. De film is geproduceerd en geregisseerd door de Poolse Dorota Kobiela en haar partner, de Engelsman Hugh Welchman. Door de arbeidsintensieve manier van werken nam het maken van de film vier jaar in beslag. Voor één seconde filmmateriaal was het team soms wel tien dagen aan het werk. En aan het openingsfragment werd achttien maanden gewerkt.
Armand Roulin, de zoon van de postbode reist in de film langs de plekken waar Vincent van Gogh woonde en werkte. Hij brengt op verzoek van zijn vader een brief naar de nabestaanden van Van Gogh. Op zijn reis spreekt hij de belangrijkste mensen uit het leven van Van Gogh, die allemaal geportretteerd zijn door Vincent van Gogh.
Loving Vincent
De film ging op 13 juni 2017 in première op het internationale Animatie Film Festival in Annecy, Frankrijk. De film won de publieksprijs en kreeg een lange staande ovatie. De film kreeg ook de prijs voor Beste Animatie op het International Film Festival van Shanghai. Sinds 26 oktober 2017 is de film in de Nederlandse bioscopen te zien
Hoofdrolspeler Armand Roulin; links zoals Van Gogh hem schilderde, midden de acteur, rechts zoals hij in de film te zien is
Mysterie van de dood
Een kleine tien jaar investeerden beide filmmakers in Loving Vincent. De titel verwijst naar de brieven aan zijn broer Theo die hij altijd op deze wijze ondertekende.
Welchman: ‘We wilden de laatste weken uit zijn leven verfilmen aan de hand van de schilderijen die hij van de mensen uit zijn directe omgeving in Arles en Auvers heeft gemaakt. Dat zijn onder anderen postbode Roulin, luitenant Millet, dokter Gachet en diens dochter Marguerite. Zij worden opgevoerd als getuigen om te achterhalen hoe Vincent aan zijn einde is gekomen.’ Was het zelfmoord, een ongeluk of is hij vermoord?
De makers verwerkten zoveel mogelijk originele Van Gogh-schilderijen in de film. Soms het volledige schilderij en soms een detail. In totaal vormden 94 schilderijen van Van Gogh de basis van de film.
Bekijk hieronder (een fragment van) 'the making of'
Knappe prestatie
In een Poolse loods schilderden 125 schilders in vier jaar tijd 66.960 frames; dat zijn beelden waarvan er 24 in een seconde film zitten. Uit die frames werd de met echte acteurs en greenscreen opgenomen film opgebouwd (een greep uit die beelden is nu te zien in het Noordbrabants Museum in Den Bosch). Let wel: frames, niet de schilderijen. Door aan te vullen en weg te poetsen leverde één enkel doek soms enkele seconden film, wat de prestatie er niet minder om maakt.
Rotoscoop
De animatievorm die voor de film gebruikt is, is de zogenaamde rotoscoop techniek, een animatietechniek waarbij liveaction-beelden worden ingetekend of overgeschilderd.
Geen aanrader
Ik had veel verwachtingen van de film, maar helaas viel het verhaal tegen. Vincent van Gogh pleegde (in 1890) zelfmoord. In de film brengt de briefbezorger dit gegeven in twijfel. Tijdens zijn gesprekken met personen uit het leven van Van Gogh is opeens iedereen een moordverdachte.
We krijgen ook relatief weinig van Vincent zelf te zien. Hij komt weliswaar een paar keer in zwart-witte fragmenten (flashbacks) in beeld, maar daar blijft het dan ook bij. De film gaat veel meer over het ontrafelen van het ‘mysterie’ van zijn dood dan over hemzelf. Jammer!
Tussen de schilderijen die we te zien kregen, mistte ik ook echt de slaapkamer van Vincent van Gogh, het bekende schilderij van het interieur van zijn verblijf waar er nogal wat aan het perspectief schort. Er zijn best veel scenes in de slaapkamer en ik zat er steeds op te wachten het schilderij te zien… helaas tevergeefs!
Schilderij Korenveld met Kraaien, Vincent van Gogh
Wel vermaakt
Ondanks het zwakke plot, was de film boeiend om te zien. Wat een ongelooflijk project, met veel werk en liefde gemaakt. Er zijn veel schilderijen van Van Gogh in verwerkt en de manier waarop de scènes in elkaar overvloeien is knap en bijzonder. Als ik een schilderij dat plots tot leven kwam, herkende, deed dat me absoluut glimlachen.
In de hele film is de schilderstijl van Van Gogh duidelijk verwerkt en ik had ook echt wel wat wow-momenten. Bijvoorbeeld bij het beeld van wegvliegende kraaien boven het gele korenveld.
Ook is het prettig dat de in elkaar overvloeiende schilderen van Vincent van Gogh worden afgewisseld met zwart-wit scenes (de flashbacks) die niet in de drukke stijl van Van Gogh gemaakt zijn. Dit maakt dat de film niet onrustig wordt om naar te kijken, iets wat ik misschien wel had verwacht.
Toch vind ik de film geen echte aanrader. Tenzij je een hard core Van Gogh-fan bent of nieuwsgierig naar deze vorm van animatie. Want dat de film knap gemaakt is, staat boven alles.
